Nie wiem, kto przepuścił te niewiarygodnie napisane dialogi. No właśnie. Niewiarygodnie. Wszystko w tym filmie jest pokazane w sposób niewiarygodny. Dwa lata po słynnym lecie miłości; niesamowite zainteresowanie reżysera liberalnym trybem życia, hipisami, psychodelicznym The Piper At The Gates Of Dawn, przygodnym seksem, psychodelikami, nowym nurtem muzyki i dominującymi dźwiękami gitary. To naprawdę mogło być dobre. Odzwierciedlić mentalność późnych lat 60', jednak za duża spontaniczność, wręcz losowość, przewidywalność i infantylność scenariuszu, postaci, gry aktorskiej... To wszystko sprawiło, że filmu nie da się obejrzeć. To męka. Niektórzy zwalają winę na czasy, myślę jednak, że rok przed powstaniem "More", Stanley Kubrick udowodnił, że da się zrobić film niesamowity bez względu na rok produkcji. Ścieżka dźwiękowa, choć zrobiona w około tydzień, oczywiście świetna, tak jak wszystko od Pink Floyda. Jednak jeśli ktoś chce posłuchać dobrej muzyki, niech lepiej odsłucha soundtracku na YouTube, niż męczy się przez ten film.